Laat je fantasie er eens even op los: als jij jouw klas zonder beperkingen in mocht richten, mocht vormgeven, mocht boetseren, evenals de kinderen, het leerwerk, hoe zou jouw klas er dan in zijn totaliteit uitzien? 

 

Eens even zien. Voor mij is het ideale klaslokaal een lokaal met licht en ruimte. De tafels en kasten zijn van natuurlijk materiaal gemaakt, hout, lekker warm en rustig, en de vloer ook. De vloer ligt vastgelijmd op het beton, i.v.m. geluiddemping. Ik kies voor warme kleuren, vooral licht, geen knalheldere primaire schreeuwende kleuren. De ruimte kan afgesloten worden van een centrale ruimte, maar kan ook open staan. Er zijn klapdeuren naar buiten, waar tafels en stoelen en banken staan, maar ook veel materiaal om mee te werken: vergrootglazen, potjes, scheppen, stenen, mogelijkheden om hutten te bouwen, zowel buiten als binnen, kompas, papier, stiften, karton, verf, klei, verkleedkleren, instrumenten, verhogingen, een zitkuil met kampvuur mogelijkheden (zonder beperkingen, hè, had ik gezegd, mocht je denken dat ik nu wat doorsla), water, hout, timmerspullen, en dit alles overzichtelijk en handzaam verdeeld over geordende kasten, die dicht kunnen, i.v.m. prikkelgevoeligheid van mijzelf en de kinderen in de klas. Natuurlijk staan er,binnen, ook een aantal computers, met daarop verschillende programma's, zoals vormgeving, fotoshop, (technische) tekenprogramma's, oefenprogramma's voor taal/rekenen/aardrijkskunde etc. Er zijn mogelijkheden voor virtueel rondreizen, maar ik zou ook graag met de klas op pad, samen met twee onderwijsassistenten, die altijd aanwezig zijn. 

Zo zou ik nog even door kunnen gaan, maar dat doe ik niet, ik richt me nog even op de kinderen die ik in de klas wil, alsof ik ze op bestelling kan kiezen: 

ik wil graag kleurrijke types, ondernemende, onderzoekende kinderen. Maar niet alleen dat. Ook stille, rustige lezers en sociale, hulpvaardige kinderen. Ik wil graag musici, creatieven, woordkunstenaars, techneuten, leiders, volgers, kijkers, schreeuwers, luisteraars, meedenkers, uitvoerders, ik wil ze allemaal. 

Maar ik wil ook kaders, gezamenlijkheid, rust, warmte en een schone ruimte. Zo. 

 

Mogelijk? Reëel? Hmm, dat niet weliswaar, maar het geeft wel een duidelijke indicatie van wat ik belangrijk vind. Het sleutelwoord daarin is ruimte: ruimte om jezelf en de ander en de wereld te onderzoeken, uit te vinden, elke keer opnieuw. Het klaslokaal een podium waar het leven in het klein geleefd kan worden, even groots als daarbuiten. Met dit idee kan ik concreet uit de voeten, kan ik mijn klaslokaal inrichten, kan ik schuiven met tafels, materiaal, kan ik contact zoeken met inspirerende ouders, en op zoek naar inspirerende locaties in de buurt. En het geschetste beeld nodigt me uit telkens weer open, nieuwsgierig en vol acceptatie te kijken naar de kinderen / het kind in de klas.

 

Maar ja, wie ben ik? Niet eens meer de leerkracht, maar iemand die van buiten een klas of groep of team meekijkt. Wat wil jij, als leerkracht? En de belangrijke vraag die daaruit, hopelijk, voortvloeit: wat wil het kind in jouw klas? 

 

Er zijn veel manieren om daarachter te komen, maar één daarvan is: vraag ze zich voor te stellen hoe hun ideale klas eruit zou zien, zonder beperkingen, alles kan: welke vorm heeft het klaslokaal, welke kleuren, welke materialen, welke kinderen, wat voor meester of juf ..  Laat ze dat, alleen of in groepen, in beeld brengen, op hun eigen manier. En kijk ernaar, met zijn allen. Filter vervolgens uit al die ideeën wat mogelijk en wenselijk is, of een handvat is, in dat ene lokaal, met deze kinderen, met deze meester/juf, waar je het dit jaar mee moet doen, waar je je lied mee gaat maken, je script gaat schrijven. Wat wordt het? Een klucht? Een opera? Een drama? Een levenslied? Rock, R&B, een rap? In ieder geval: de eerste toon is gezet! Veel plezier!